Φρίντριχ Ντράκε

 

Ο Φρίντριχ Ντράκε την  δεκαετία περίπου του 1860. 

Ο Φρίντριχ Ντράκε (23 Ιουνίου 1805, Πίρμοντ – 6 Απριλίου 1882, Βερολίνο) ήταν Γερμανός γλύπτης, περισσότερο γνωστός για τα τεράστια μνημειακά γλυπτά του.

Βιογραφία

Ήταν γιος μηχανικού και υπηρέτησε ως μαθητευόμενος τορναδόρος στο Μίντεν, και στην συνέχεια εργάστηκε στο εργαστήριο του πατέρα του. Όσο ήταν εκεί, έφτιαξε πολλά πήλινα μοντέλα για να διασκεδάζει. Ένας συγγενής του Κρίστιαν Ντάνιελ Ροχ τα είδε και εντυπωσιάστηκε, κι έτσι δόθηκε στον Ντράκε μια θέση στο στούντιο του Ροχ στο Βερολίνο.

Η πρώτη του μεγάλη παραγγελία ήρθε το 1836. Ήταν για ένα κολοσσιαίο άγαλμα του Γιούστους Μούζερ στην πόλη Οσναμπρύκ και με αυτό πλήρωσε για το παραδοσιακό ταξίδι μελέτης στην Ιταλία. Με συστατική επιστολή του Ροχ, επισκέφτηκε τον Μπέρτελ Θόρβαλντσεν και του παρουσίασε γκραβούρες του έργου του. Επέστρεψε στο Βερολίνο το 1837 και διορίστηκε στην Πρωσική Ακαδημία Τεχνών. Γρήγορα δημιούργησε το δικό του εργαστήριο, με βοηθούς τους αδελφούς του Γκέοργκ και Λούι και την αδερφή του Καρολάιν ως οικονόμο. Η Καρολάιν παντρεύτηκε τον ζωγράφο Φρίντριχ Έντουαρντ Μέγενχάιμ και, το 1843, ο Ντράκε παντρεύτηκε την Λιζέτ Σόνερ, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.[1] 

Το 1847, ο Ντράκε ονομάστηκε “Βασιλικός Καθηγητής” και, το 1863, του απονεμήθηκε το παράσημο του Τάγμα της Αξίας του Πρωσικού Στέμματος για τις Τέχνες και τις Επιστήμες. Έγινε Αντιπρύτανης της Ακαδημίας το 1879.[2] Χρησιμοποιώντας την εμπειρία του ως εκπαιδευμένος μηχανικός, εφηύρε ένα πλαίσιο που επέτρεπε σε γυμνά μοντέλα να κρατούν τις πόζες τους.

Η Νίκη στην κορυφή της Στήλης της Νίκης του Βερολίνου.

Όλα αυτά τα χρόνια, το εργαστήριό του ήταν συνεχώς απασχολημένο με την παραγωγή γλυπτών πολλών γνωστών ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου ενός αγάλματος του Φιλίππου Μελανσόν στην Βιτεμβέργη και ενός αγάλματος του Αλεξάντερ φον Χούμπολντ στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Παντρεύτηκε την κόμισσα Μαρία του Βάλντεκ το 1859, μετά τον πρόωρο θάνατο της πρώτης συζύγου του.¹

Λεπτομέρεια στο μνημείο για τον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο ΙΙΙ της Πρωσίας στο Βερολίνο κοντά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου, (1849).

Έργα 

Εκτέλεσε πολλά αγάλματα και προτομές διάσημων προσώπων, περιλαμβανομένων των Λόρεντζ Όκεν, Λέοπολντ φον Ράνκε, Ότο φον Μπίσμαρκ και Χέλμουθ φον Μόλτκε τον Πρεσβύτερο. Άλλα έργα περιλαμβάνουν:

• Την Νίκη στην κορυφή της Στήλης της Νίκης του Βερολίνου. Το άγαλμα επικρίθηκε αρχικά ότι ήταν πολύ μεγάλο και χοντρό για την λεπτή στήλη. Το 1939 η στήλη διευρύνθηκε.
• Οι Οκτώ επαρχίες της Πρωσίας, που αντιπροσωπεύονται από μεγάλες αλληγορικές φιγούρες.
• Ο ετοιμοθάνατος πολεμιστής στεφανώνεται από την Νίκη (1833).
• Η Μαντόνα και το παιδίον, που αγόρασε η Αυτοκράτειρα της Ρωσίας.
• Γυναίκα τρυγυτής (Εθνικό Μουσείο, Βερολίνο).
• Μνημείο του Φιλίππου Μελασνόν στην πλατεία της αγοράς της Βιτεμβέργης (εγκαινιάστηκε το 1865).
• Χάλκινο έφιππος ανδριάντας του βασιλιά Γουλιέλμου Α' της Πρωσίας στην Κολωνία. Στην Διεθνή Έκθεση (1867). Αυτό το μνημείο του χάρισε το χρυσό μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
• Χάλκινο άγαλμα του βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ΄ μπροστά από το Δημαρχείο στο Κόλμπεργκ, της Πομερανίας.[3] 
• Κολοσσαίο χάλκινο άγαλμα του Γιούστους Μούζερ, Γερμανού πολιτικού, για το Όσναμπεργκ (1836).
• Μαρμάρινο άγαλμα του διάσημου γλύπτη Κρίστιαν Ροχ (προθάλαμος του Νέου Μουσείου, Βερολίνο).
• Άγαλμα του διάσημου αρχιτέκτονα Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ (1869).
• Μαρμάρινο σύμπλεγμα στην Γέφυρα του Ανακτόρου (Schlossbrücke) με θέμα η Νίκη στεφανώνει τον πολεμιστή (1850).
• Άγαλμα του Αλεξάνδρου φον Χούμπολντ (Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ), 1871.

Πηγή

Friedrich Drake. en.wikipedia

 

Σημειώσεις

---

[1] Church of the Twelve Apostles, Berlin: Drake's burial place with biography Archived 2014-03-09 at the Wayback Machine

[2] Der Orden pour le Merite für Wissenschaft und Künste. Die Mitglieder des Orden. Band I. Gebr. Mann-Verlag, Berlin 1975, S. 232.

[3] Northern Germany by Karl Baedeker, 14th revised edition, Leipzig, 1904, p.178.