Schlossbrücke – Η Γέφυρα του Ανακτόρου

Η Schlossbrücke (Σλοσμπρούκε – Γέφυρα του Ανακτόρου) είναι μια γέφυρα στην κεντρική περιοχή Μίτε του Βερολίνου. Χτίστηκε μεταξύ των ετών 1821 και 1824 σύμφωνα με σχέδια που έκανε ο Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ, και πήρε το όνομά της από το κοντινό Ανάκτορο (της πόλης) του Βερολίνου (Stadtschloss). Η γέφυρα είναι το ανατολικό άκρο της λεωφόρου Unter den Linden (Κάτω από τις φιλύρες).

Ιστορικό

Γέφυρα στην περιοχή, που να οδηγεί απέναντι στο κανάλι του Σπρέε, υπήρχε ήδη τον 15^ο αιώνα, όταν το Βερολίνο αναδείχθηκε σε κατοικία των μαργράβων του Βρανδεμβούργου.

Οι ηγεμόνες Χοεντσόλερν την περνούσαν όταν άφηναν την κατοικία τους στο Stadtschloss για κυνήγι στην περιοχή Τίργκαρτεν. Η γέφυρα από πασσάλους (pile bridge), που τότε λεγόταν Hundebrücke (Γέφυρα των σκύλων) επειδή εκεί συγκεντρώνονταν οι κυνηγοί με τα ζώα τους, ξαναχτίστηκε το 1738 και χρησίμευσε αργότερα στα στρατεύματα του Ναπολέοντα για κατευθείαν πορεία προς το κέντρο της πόλης.

Στις αρχές του 19^ου αιώνα, η ξύλινη γέφυρα θεωρήθηκε ακατάλληλη από τον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄ της Πρωσίας, ο οποίος διέταξε μια νέα υψηλού κύρους κατασκευή και την ανέθεσε στον αρχιτέκτονα της αυλής του Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ. Οι πρώτες μελέτες και σχέδια χρονολογούνται από το 1819. Η κατασκευή άρχισε δύο χρόνια αργότερα, μέρος τότε ενός γενικότερου έργου για την ανακαίνιση ολόκληρης της περιοχής στην Unter den Linden μεταξύ Σπρέε και σημερινής Μπέμπελπλατζ. Από την νέα αψιδωτή γέφυρα (arch bridge) που χτίστηκε από ψαμμίτη, η πλατιά λεωφόρος Unter den Linden διέτρεχε την πόλη σε ευθεία γραμμή ως τα δυτικά όρια της, στην Πύλη του Βρανδεμβούργου. Ο Σίνκελ επίσης είχε την ανακαίνιση των διπλανών χώρων στο Λουστγκάρτεν (Lustgarten – Κήπος Αναψυχής) στα ανατολικά και σχεδίασε το κοντινό Νόιε Βάχε (Neue Wache – Νέα Φρουρά) για να τιμηθούν οι βετεράνοι των Ναπολεόντειων πολέμων. Στις 29 Νοεμβρίου 1823, κατά τη διάρκεια των γάμων του διαδόχου Φρειδερίκου Γουλιέλμου Δ΄ με την πριγκίπισσα Ελισάβετ Λουδοβίκα της Βαυαρίας, μαζεύτηκαν μεγάλα πλήθη πάνω στην ακόμα ημιτελή κατασκευή και 22 άνθρωποι πνίγηκαν πέφτοντας στον ποταμό. Η γέφυρα δόθηκε στην κυκλοφορία το καλοκαίρι του 1824.

Η γέφυρα διευρύνθηκε και πάλι το 1912 και εξοπλίστηκε με οπλισμένο σκυρόδεμα την δεκαετία του 1920, ενώ υπέστη ζημιές στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1951 οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας την μετονόμασαν σε Γέφυρα Μαρξ-Ένγκελς (Marx-Engels-Brücke), μαζί με την παρακείμενη Πλατεία Μαρξ-Ένγκελς (Marx-Engels-Platz), σημερινή Schloßplatz (Πλατεία Ανακτόρου). Το αρχικό της όνομα αποκαταστάθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1991, ένα χρόνο μετά την Γερμανική επανένωση.

Τα γλυπτά της γέφυρας

Στα γλυπτά που στήθηκαν στη γέφυρα περιλαμβάνονται:

Η Ίρις (ή Νίκη) παίρνει τον πεσόντα ήρωα στον Όλυμπο (1857)

Η Αθηνά προστατεύει τον νεαρό ήρωα (1854)

Η Αθηνά οδηγεί τον νεαρό πολεμιστή στη μάχη (1853)

Η Νίκη βοηθά τον τραυματισμένο πολεμιστή (1853)

Η Νίκη στεφανώνει τον πολεμιστή (1853)

Η Αθηνά οπλίζει τον πολεμιστή για την πρώτη του μάχη (1851)

Η Αθηνά διδάσκει τον νεαρό πώς να ρίχνει ακόντιο (1853)

Η Νίκη εκπαιδεύει το αγόρι στην ιστορία των ηρώων

Περισσότερα για τα γλυπτά της γέφυρας εδώ.

Πηγές