Φρίντριχ Όγκουστ Στούλερ

 

 


Ο Φρίντριχ Άουγκουστ Στίλερ το 1840 και το 1863.

Ο Φρίντριχ Όγκαστ Στούλερ (Friedrich August Stüler), 28 Ιανουαρίου 1800 – 18 Μαρτίου 1865, ήταν σημαίνων Πρώσος αρχιτέκτονας και κατασκευαστής. Σημαντικότερο έργο του θεωρείται το Νέο Μουσείο στο Βερολίνο, καθώς και το τόξο της θριαμβικής αψίδας της κύριας πύλης του Ανακτόρου του Βερολίνου (Berliner Stadtschloss). 

Ο τάφος του Στίλερ στο Βερολίνο.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Στούλερ γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1800 στο Μυλχάουζεν. Το 1818 άρχισε να σπουδάζει αρχιτεκτονική και έγινε μαθητής του Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ στο Βερολίνο. Αφού ταξίδεψε σε Γαλλία και Ιταλία μαζί με τον Έντουαρντ Κνόμπλαχ το 1829 και το 1830, και στην Ρωσία μαζί με τον Χάινριχ Στρακ το 1831, ο Στούλερ έγινε Hofbauinspektor (Επιθεωρητής Βασιλικών Κτιρίων), Hofbaurat (Βασιλικός ανακτοσύμβουλος για τα κτίρια) και διευθυντής της επιτροπής για την κατασκευή του Ανακτόρου του Βερολίνου το 1832. Το 1837, σχεδίασε την ανοικοδόμηση του Χειμερινού Ανακτόρου στην Αγία Πετρούπολη, αλλά δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτά τα σχέδια επειδή ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας αποφάσισε να ανοικοδομήσει το αρχικό Μπαρόκ/Ροκοκό ανάκτορο αντί της νέο-Αναγεννησιακής ιδέας του Στούλερ. Στη συνέχεια ο Στούλερ επέστρεψε στο Βερολίνο, όπου ο βασιλιάς Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄ της Πρωσίας του ανέθεσε ένα τεράστιο φάσμα καθηκόντων, καθιστώντας τον Architekt des Königs (Βασιλικό Αρχιτέκτονα) το 1842.

Μαζί με τον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο, ο οποίος είχε προηγουμένως (από το πρώτο του ταξίδι στην Ιταλία το 1828) σπουδάσει Ιταλική αρχιτεκτονική, ο Στούλερ ενσωμάτωσε την αρχιτεκτονική της Κλασικής αρχαιότητας και της Αναγέννησης σε αυτό που επρόκειτο να γίνει Πρωσική Αρκαδία. Σκέφτηκαν επίσης να επιστρέψουν στα πρώιμα Χριστιανικά μοτίβα, όπως και στην λειτουργία της Πρώιμης εκκλησίας, σαν διέξοδο στα πολιτικά προβλήματα με την σύγχρονη εκκλησία. Μετά τον θάνατο του Λούντβιχ Πέρσιους, ο Στούλερ ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του στο κτίριο της Friedenskirche (Εκκλησία της Ειρήνης) στο Πότσδαμ, το 1845. Τα κοινά ταξίδια στην Ιταλία του Στούλερ και του βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου το 1858/59 ενέτειναν την Ιταλική επιρροή από τα μεσαιωνικά  και τα Quattrocento (πρώιμης Αναγέννησης) κτίρια. Οι ιδέες του για αρχιτεκτονική από χυτοσίδηρο ή οι τεχνικές που χρησιμοποίησε στο Νέο Μουσείο είναι πιο πιθανό ότι επηρεάστηκαν από ένα ταξίδι μελέτης στην Αγγλία το 1842. Το κτίριο υπέστη σοβαρές ζημιές στον Β΄ΠΠ, αλλά λειτούργησε και πάλι το 2009.

Ο Στούλερ πέθανε στο Βερολίνο, όπου τάφηκε στο νεκροταφείο Dorotheenstadt. 

Έργα

Ενώ πολλά από τα κτίρια που έκτισε ο Στούλερ καταστράφηκαν στον Β΄ΠΠ, μερικά αποκαταστάθηκαν – όχι στο αρχικό τους στιλ, αλλά μπορεί ακόμα κανείς να δει τις ιδέες του Στούλερ στο εξωτερικό τους, ιδιαίτερα στην εκκλησία St. Jakobi στο Βερολίνο.

Συνήθως, ο Στούλερ θεωρείται μαθητής του Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ, αλλά και αρχιτέκτονας αφ’ εαυτού, που συνδυάζει τις επιθυμίες του Φρειδερίκου Γουλιέλμου, τον κλασικισμό του Σίνκελ και τον νέο Ιστορικισμό (Historismus) της Γουλιελμιακής εποχής (Wilhelminische Epoche), αν και δεν αναφερόταν στον εαυτό του ως μαθητής του Σίνκελ. 

Belvedere auf dem Pfingstberg στο Πότσδαμ

Νέα Συναγωγή, Βερολίνο  

Η εκκλησία Friedenskirche στο Πότσδαμ

 

Το κάστρο Schwerin

Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών, Στοκχόλμη

Μουσείο Berggruen, Βερολίνο

Έργα του υπήρξαν:

Πηγές

FriedrichAugust Stüler. en.wikipedia

FriedrichAugust Stüler. de.wikipedia

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο