Schloßplatz (Βερολίνο)

 

Η Schloßplatz το 2012

Η Schloßplatz (Σλοσπλάτς, γερμανικά σημαίνει “Πλατεία Ανακτόρου” ή “Πλατεία Κάστρου”) είναι μια πλατεία που βρίσκεται στο Νησί των Μουσείων ( Museumsinsel ) στο Βερολίνο της Γερμανίας. Έχει διαστάσεις περίπου 225 μ. επί 175 μ., με την μεγάλη πλευρά του προσανατολισμένη σε άξονα περίπου νοτιοδυτικά/βορειοανατολικά. Στη δυτική της γωνία βρίσκεται η Σλόσμπρικε (Schlossbrücke, Γέφυρα του Ανακτόρου), από την οποία η λεωφόρος Ούντερ ντεν Λίντεν οδηγεί δυτικά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου. Από την ίδια γωνία, η οδός Καρλ Λίμπνεχτ Στράσε εκτείνεται βορειοανατολικά προς την πλατεία Αλεξάντερπλατς. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, μόνο η πλατεία νότια του παλατιού ονομαζόταν έτσι, η πλατεία βόρεια από αυτό ήταν το Lustgarten.

Η ονομασία “Schloßplatz” είναι επίσης ένα κοινό όνομα για πλατείες σε πολλές γερμανόφωνες χώρες. Άλλες πόλεις που διαθέτουν Schloßplatz είναι η Φρανκφούρτη, η Στουτγκάρδη, το Μόναχο και η Δρέσδη.

Ιστορία [ επεξεργασία ]

Πινακίδα του Ανατολικού Βερολίνου για την πλατεία Marx-Engels-Platz, με τον Τηλεοπτικό Πύργο του Βερολίνου στο βάθος.

Ήταν η θέση του Ανακτόρου του Βερολίνου (Berliner Stadtschloss). Από το 1949 έως το 1990 ήταν μέρος του Ανατολικού Βερολίνου, της πρωτεύουσας της Ανατολικής Γερμανίας. Το 1950, τα ερείπια του παλατιού ανατινάχτηκαν και το 1951 η πλατεία μετονομάστηκε σε Πλατεία Μαρξ-Ένγκελς από τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Ένγκελς. Τα νέα κτίρια που ανεγέρθηκαν περιλάμβαναν το Μέγαρο της Δημοκρατίας (Palast der Republik), το κτίριο του Συμβουλίου της Επικρατείας (Staatsrat der DDR) και το κτίριο του Υπουργείου Εξωτερικών (Ministerium für Auswärtige Angelegenheiten der Deutschen Demokratischen Republik). Το κτίριο του Συμβουλίου της Επικρατείας περιέχει ένα μπαλκόνι από το πρώην παλάτι, απ’ όπου ο Καρλ Λίμπνεχτ ανακήρυξε την σοσιαλιστική δημοκρατία στις 9 Νοεμβρίου 1918. Η καταστολή από τον σοβιετικό στρατό της εξέγερσης της 17^ης Ιουνίου 1953 στην Ανατολική Γερμανία ξεκίνησε στην πλατεία, όταν Σοβιετικοί στρατιώτες πυροβόλησαν τους Ανατολικογερμανούς που προσπαθούσαν να ανέβουν σε ένα άρμα T-34.[1] 

Μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990, το όνομα Schloßplatz αποκαταστάθηκε το 1994.

Η Schloßplatz με το Ανάκτορο του Βερολίνου, το 1905 περίπου. Το Neptunbrunnen είναι σε πρώτο πλάνο.

Το Μέγαρο της Δημοκρατίας (Palast der Republik) ήταν αρχικά προγραμματισμένο να κατεδαφιστεί το 2005-06, αλλά αυτό καθυστέρησε και μια σειρά από εκδηλώσεις εννοιολογικής και Παραστατικής τέχνης πραγματοποιήθηκαν στο Palast κατά την περίοδο της αναβολής. Η κατεδάφιση του Palast der Republik ολοκληρώθηκε το 2008.

Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ο χώρος προσωρινής έκθεσης Temporäre Kunsthalle Berlin στην δυτική πλευρά της Schloßplatz και έγιναν μια σειρά από εκθέσεις σύγχρονης τέχνης τα επόμενα δύο χρόνια.

Μεταξύ 2012 και 2020 το ανάκτορο ξαναχτίστηκε με τρεις προσόψεις αντίγραφα σε βορρά, δύση και νότο, μια αυλή αντίγραφο και μια μοντέρνα εσωτερική και ανατολική πρόσοψη. Στεγάζει ένα συνεδριακό κέντρο και πολλές συλλογές μουσείων του Φόρουμ Humboldt, το οποίο άνοιξε διαδικτυακά στις 16 Δεκεμβρίου 2020.

Το μουσικό βίντεο για το τραγούδι “Ich Will” (Θέλω) από το γερμανικό συγκρότημα Rammstein γυρίστηκε σε αυτήν την τοποθεσία.

Πηγή

Schloßplatz (Berlin). en.wikipedia

Σημειώσεις

---

[1] Taylor, Fred (2006). The Berlin Wall : a world divided, 1961-1989 (1st U.S. ed.). New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-078613-7. OCLC 76481596.